Przerwa między zębami nie dla każdej osoby jest źródłem kompleksów. Jeżeli jednak wielkość diastemy przekracza 2 mm, to z reguły konieczne jest rozpoczęcie leczenia ortodontycznego. W innych przypadkach zastosować można też inne sposoby zamykania diastemy.
Co to jest diastema i jakie są jej rodzaje?
Przerwa między zębami w terminologii medycznej jest określana jako „diastema”. Jest to nieprawidłowość zębowa występująca u ludzi między górnymi jedynkami – zęby te powinny do siebie przylegać. Taka szpara między zębami jest trudna do ukrycia i dlatego osoby odczuwające z jej powodu dyskomfort często poszukują pomocy w gabinetach dentystycznych i ortodontycznych. Dziś przerwa między zębami może zostać zamknięta na kilka sposobów, również w drodze leczenia ortodontycznego.
Jakie rodzaje diastemy wyróżniają lekarze? Biorąc pod uwagę przyczyny powstania szpary między zębami, wyróżnia się trzy rodzaje diastemy: fizjologiczną, prawdziwą i rzekomą. Ta pierwsza nie musi być leczona, gdyż podlega samoregulacji. Z kolei ze względu na sposób ustawienia zębów względem siebie rozróżnia się: diastemę równoległą, diastemę zbieżną i diastemę rozbieżną.
Przerwa między zębami – jakie są przyczyny jej powstawania?
Diastema (wraz ze szparowatością) naturalnie występuje u dzieci w wieku od 7 do 11 lat, które mają uzębienie mleczne. Jeżeli wymiana zębów mlecznych na stałe przebiega w sposób prawidłowy, to przerwa między zębami stopniowo zanika. Wówczas też interwencja stomatologa nie jest konieczna. To właśnie diastema fizjologiczna.
Szpara między zębami może także powstać w wyniku zaburzeń. Do przykładowych przyczyn powstawania diastemy należą:
- przerośnięcie wędzidełka (fałdy błony śluzowej) – jeżeli wędzidełko rozwinęło się w sposób nieprawidłowy, może wystąpić diastema (tzw. diastema prawdziwa),
- występowanie zęba nadliczbowego – jest to tzw. mesiodens, którego nieprawidłowe położenie powoduje powstanie diastemy (to tzw. diastema rzekoma),
- migracja zębów spowodowana brakami w uzębieniu – wrodzonymi lub będącymi konsekwencją ekstrakcji.
Przerwa między zębami może wystąpić także w wyniku nieprawidłowych nawyków, np. ssania kciuka. Takie zachowanie powoduje napieranie na zęby, w efekcie czego może powstać diastema.
Czy zamykanie diastemy to zawsze konieczność?
Diastema prawdziwa i rzekoma może zostać rozpoznana zarówno u młodych, jak i dorosłych pacjentów. Czy zamykanie diastemy zawsze jest konieczne? Przerwa między zębami ma wpływ na sposób wymowy niektórych głosek, więc może powodować problemy z mową (seplenienie świszczące). Kłopotem może być też jej wielkość. Jeżeli szpara jest szersza niż 2 mm, z czasem mogą rozwinąć się choroby przyzębia i pojawić wady zgryzu.
Zamykanie diastemy jest zatem kwestią indywidualną – u niektórych pacjentów jest to wymóg spowodowany stanem uzębienia, z kolei inni muszą sami zdecydować, czy chcą pozbyć się przerwy między jedynkami. Rodzicom na konieczność konsultacji uzębienia dziecka ze stomatologiem lub ortodontą uwagę może zwrócić m.in. logopeda. O tym, czy i w jaki sposób leczenie diastemy zostanie przeprowadzone, ostatecznie zawsze decyduje lekarz.
Diastema – leczenie: aparat ortodontyczny, licówki, bonding
Leczenie przerwy między zębami może odbywać się na różne sposoby – zarówno w gabinetach stomatologicznych, jak i ortodontycznych. Z reguły zamykanie diastemy oznacza:
- użycie aparatu ortodontycznego – leczenie jest czasochłonne, ale aparat może być jedynym rozwiązaniem, jeżeli obok diastemy występują wady zgryzu,
- założenie licówek – dzięki licówkom możliwe jest skuteczne maskowanie defektów estetycznych, w tym również diastemy,
- bonding – szpara między zębami może zostać też usunięta przez stomatologa poprzez zastosowanie materiału kompozytowego.
Pacjenci nie zawsze mogą wybrać sposób zamknięcia diastemy. Z reguły zależy to od rodzaju diastemy i przyczyny jej powstania. Jeżeli przerwa między zębami jest większa niż 2 mm lub lekarz rozpoznał diastemę zbieżną, to z reguły konieczne jest wdrożenie leczenia ortodontycznego.
Dobrą wiadomością dla pacjentów zakwalifikowanych do leczenia ortodontycznego jest coraz większa gama aparatów stałych, za pomocą których można skutecznie wyprostować zęby i zamknąć diastemę. Obok klasycznych, czyli metalowych aparatów, dostępne są także mniej widoczne aparaty estetyczne.
Atut czy powód do kompleksów?
Diastema nie dla każdego jest przyczyną kompleksów. Wiele osób, zwłaszcza związanych ze światem kultury czy mody, postanowiło wręcz eksponować swoją przerwę między zębami. Przykuwa ona uwagę, a to z kolei bywa uznawane za bezcenne, gdy mowa o budowie rozpoznawalności. Z uwagi na różne preferencje pacjentów, trudno jednoznacznie stwierdzić, czy diastema jest kłopotem, czy też powodem do dumy.
Przerwa między zębami to dla Ciebie źródło niskiej samooceny? Rozwiązaniem może być konsultacja u ortodonty. W ten sposób dowiesz się, jakie masz możliwości leczenia szpary między zębami i które rozwiązanie będzie w Twoim przypadku najlepsze. Zapraszamy do gabinetu!
